دنيا

در ميان علماي اهل لغت براي اين كلمه دو معنا شده است. برخي از اهل لغت گفته‏اند: دنيا از ماده دنو به معناي نزديكي است. و عده‏اي گفته‏اند از ريشه دني است به معناي پستي و دنائت. يعني مرحله نازل و داني از حقيقت هستي كه غالبا در مقابل آخرت استعمال مي‏شود. مثل: «خسر الدنيا و الاخرة» و يا مثل اين قول خداوند كه مي‏فرمايد: «و آتيناه في الدنيا حسنة و انه في الاخرة لمن الصالحين» و گاهي به معناي اقرب است در مقابل اقصي. مثل: «اذ انتم بالعدوة الدنيا و هم بالعدوه القصوي» و جمع دنيا دُني است.

روایتهای معصومین در مورد دنیا : (پیشنهاد می کنم حتما مطالعه بفرمائید.)

حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند : به خدا سوگند ؛ این دنیای شما در نظر من از استخوان خوکی در دست شخصی جذامی پست تر است. (نهج البلاغه ، حکمت ۲۳۶)

 امام صادق (ع) می فرمایند : رسول خدا (ص) به بزغاله گوش بریده ای که مرده و در زباله دان افتاده بود گذر کردند و به اصحاب فرمودند : این چند می ارزد ؟ اصحاب گفتند : اگر زنده بود شاید یک درهم هم ارزش نداشت . پیغمبر (ص) فرمودند : سوگند به ان که جانم در دست اوست ، دنیا نزد خدا از این بزغاله نزد اهلش پست تر است. ( اصول کافی ، باب مذمت دنیا )

حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند : دنیا نزدیکترین سرای به خشم خدا و دورترین سرای از خشنودی خداوند است. (میزان الحکمه ، باب دنیا)

امام صادق (ع) می فرمایند : دنیا در نظر من همچون مردار است که هر گاه ناچار شوم و در حالت اضطرار از آن می خورم. (میزان الحکمه ، باب دنیا)

حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند : این دنیای شما نزد من از آب بینی بز هم ناچیزتر است.(میزان الحکمه ، باب دنیا)

امام سجاد (ع) می فرمایند : بعد از شناخت خدای عز و جل و شناخت پیامبر او ، هیچ عملی بهتر از بغض و نفرت از دنیا نیست. (میزان الحکمه باب دنیا )

منابع :

 ۱- وبسایت تبیان

۲- کتاب این دنیای شما (( تهیه شده توسط جمعی از طلاب مدرسه علوم و معارف اسلامی حضرت صاحب الامر (عجل الله فرجه ) مشهد مقدس ))